Independent Spirituality

Vraagsteller: Is meditatie niet essentieel voor iedereen ook al gebeurt dit vanuit een geconditioneerd bewustzijn?

Pieter: Natuurlijk doet iedereen wat hij/zij denkt dat goed is, maar alle handelingen vanuit een geconditioneerd bewustzijn vormen een voortzetting van het geestelijk conflict. Het kan wel een tijdelijk symptomatisch effect hebben, zoals een soort kalmering van de geest, of verleidelijke spirituele ervaringen teweegbrengen. Sommige bekende scholen zoals boeddhisme e.d. zijn daar sterk in. Het kan iemand wel zeer lang bezighouden. Maar werkelijke meditatie is niet afkomstig van het ego en komt ongevraagd, als de geest er klaar voor is. Het gevaar van allerlei mediatiesystemen is dat men denkt dat men de geest in harmonie brengt. Het idee dat men een andere toestand moet bereiken is zelf een projectie van het ego. Hetzelfde ego dat vanuit zijn conditionering de juiste meditatie-methode denkt te kunnen kiezen. Het een heeft niets met het ander te maken. De dualistische geest kan met geen mogelijkheid het niet-dualistische betreden of naar zich toe halen. Werkelijk inzicht in dit geheel lost het dualisme vanzelf op.

Vraagsteller: Maar hoe kom ik tot dit werkelijk inzicht los van mijn ego? Door niets te doen ofzo of bezig zijn met de dingen die ik op het moment doe , kun je me er iets over vertellen?

Pieter: Er is geen “hoe”. Het hoe is de vraag naar een methode, een systeem. En een systeem is steeds dualistisch, met een begin en een einde en een af te leggen weg. Dit lijkt natuurlijk hopeloos en voor het ego is het dat ook. Weinigen hebben de moed om deze zuiverheid te eisen en niet tevreden te zijn met een spirituele bezigheid. In zoverre dat je door dit feit te zien de zinloosheid van dit streven doorziet, ontstaat ook de energie om in het nu te leven met wat is en om volledig aanwezig te zijn in wat je doet, zonder iets te willen. Je ziet dan op elk moment welke handeling nodig is, zonder de beweegredenen van het ego. Als dat echt gebeurt is er geen plaats en geen tijd voor het ego. Als dat niet gebeurt zal je zolang onvermijdelijk in verwarring leven. Maar elk moment, gebeurtenis, gesprek, confrontatie met jezelf en anderen biedt nieuwe kansen tot inzicht.

Vraagsteller: Wat bedoel je eigenlijk precies met; “… weinigen hebben de moed om deze zuiverheid te eisen…”?

Pieter: De meeste mensen hebben de moed niet om al die methodes links te laten liggen en zuiver van nul te beginnen, met enkel kijken in zichzelf. Het is veel gemakkelijker en het lijkt veiliger om zich te baseren op een bestaand systeem, een goeroe, eeuwenoude tradities, met de bijhorende garantie dat je uiteindelijk verlicht wordt, als je maar heel de weg volgt die wordt aangeboden. Als je deze conditionering aan je bestaande balast toevoegt, ga je vanzelf de aangenomen traditie ook verder propageren.

Vraagsteller: Verder heb ik nog een paar vragen, misschien kun je deze beantwoorden.
Sommige yogi’s uit het kriya-yoga systeem spreken over het nirvikalpa samadhi en dit zou betekenen het hoogst mogelijk te verwezenlijken stadium van bewustzijn voor iemand als mens geboren..
Wat vind jij hiervan?

Pieter: Het probleem is die “zou”. Hoe kun je je hele wezen in handen leggen van een bewering van anderen ? Die hebben het trouwens misschien ook van horen zeggen. Dat weet je niet. Elke voorstelling van verlichting, samadhi of gelijk welk ander bewustzijn is toch een idee, niet ? Een idee is dualistisch en heeft a priori niets te maken met het oneindige. Je kan daar dus totaal niets mee beginnen.

Vraagsteller: En er wordt ook wel gesproken over verlichting, realisatie, satori en nirvana, etc., bedoelen de mensen die hierover spreken en misschien ook ervaren hebben dat dit de absolute waarheid is?
Ik vind het zo overkomen alsof dit dan het eindstadium is of zoiets, dus als ik dit “bereikt” heb ben ik klaar. Wat zijn jouw gedachten hierover, bestaat er zo iets als een nirvana of is dit het egoloze stadium waar jij het ook over hebt. En is dat het dan waar het allemaal om draait…?

Pieter: Mijn gedachten hierover zijn onbestaande. Nogmaals, het is absoluut onmogelijk hierover gedachten te hebben. Je kan enkel gedachten hebben over iets dat je kent, over het verleden en dat ben je zelf. Dat vormt je ego. Dat is je conditionering. Het enige wat je kan doen is de werking van het hele dualistische innerlijk systeem zelf doorzien. Niet het aannemen van mij of een of andere goeroe. Niet het begrijpen als conclusie van een redenering. Als je het werkelijk ziet functioneren en de beperkingen ziet, wordt de voeding voor deze activiteit automatisch afgesloten. Daar houdt het op. Als je toch verder wil, bestaat het ego nog en dat vertoeft uiteraard steeds in het dualisme.
Zoals je ziet lever ik geen troostende gedachten, integendeel. Je kijkt er recht middenin of je kijkt niet.