Echt luisteren zonder gekleurde bril
Als iemand ons iets zegt, is het maar de vraag hoe we luisteren. Als we ons eerst afvragen wie iemand is, kunnen we al niet meer objectief luisteren naar wat hij/zij te zeggen heeft. Dit zou wel eens fataal kunnen zijn voor echt begrip. Toch is het bijna de standaard in onze maatschappij.
U bent de zoveelste incarnatie van De Boeddha? De Rimpoche? De Wereldleraar? De paus? De profeet? De wetenschapper? De dokter? De koningin? Of u bent maar de winkelbediende? Een misdadiger? Mijn zoon, moeder of partner? Maken deze etiketten verschil in je geest, hoe je luistert? Kunnen we echt naar iemand luisteren zonder de filter van wat we al menen te weten over die persoon, zodat elk vooroordeel afwezig is? Op imago en vooroordelen worden hele godsdiensten gebouwd. Als we beseffen dat ons beeld van de ander steeds oud en onvolledig is en dus gevaar op mis-interpretatie inhoudt, worden we stil vanbinnen en staan echt open voor wat de ander te zeggen heeft. We kunnen mogelijk doordringen in het wezen van de ander en onze onbezoedelde intuitie laten spreken. Dit kan enkel als we in het heden aanwezig zijn en universele liefde de plaats heeft ingenomen van egocentrisch onderhandelen, gelijk halen, het bestaande beeld bevestigen en het gesprek uitbuiten in eigen voordeel.
Wanneer beide of meer gesprekspartners op open manier echt in communicatie gaan, kunnen soms verrassend nieuwe inzichten ontstaan.
Heb je hier een leerzame ervaring mee? Deel ze mee hieronder.